تأثیر ۸ هفته تمرین هوازی منتخب بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند سالم غیرفعال

اهداف: سالمندی به سال های نزدیک یا پیشی گرفته از میانگین طول عمر بشر اشاره دارد که پایان چرخه حیات انسان است. افراد سالمند قابلیت های احیاشونده محدودی دارند و بیش از دیگر بزرگسالان در معرض بیماری، سندرم ها و کسالت قرار دارند. زمین خوردن یکی از مشکلات گسترده دوران سالمندی است که در اثر ناتوانی در حفظ تعادل رخ می­ دهد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرینات هوازی بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند سالم غیرفعال انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی، 26 مرد سالمند سالم آسایشگاه سالمندان شهر قزوین که داوطلب شرکت در پژوهش بودند به طورهدفمند انتخاب شدند و در دو گروه تجربی (13 نفر) و کنترل (13 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه در برنامه تمرین هوازی شرکت کردند. از پرسش نامه ثبت اطلاعات فردی برای کنترل دیگر معیارهای ورود استفاده شد که این معیارها شامل: استقلال در انجام کارهای روزمره، فقدان مشکل دید و نبود سابقه زمین خوردن در یک سال گذشته، نداشتن دررفتگی مفصلی یا مشکل آرتریت مزمن و همچنین نداشتن سرگیجه بود. در صورت داشتن مشکلات مذکور، شرکت کنندگان داوطلب از مطالعه حذف می شدند. تعادل ایستا و پویای آزمودنی­ ها با استفاده از آزمون ­های تعادلی لک لک و زمان برخاستن و رفتن در دو مرحله قبل و بعد از 8 هفته ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون ­های تی زوجی و تی مستقل انجام گرفت. یافته ها: نتایج آزمون تی مستقل اختالف معنی داری بین متغیرهای سن، قد و وزن دو گروه نشان نداد (0/05(0/36=p).